Σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης, η περιοδοντίτιδα και η απώλεια δοντιών συνδέονται με τη συρρίκνωση του εγκεφάλου στον ιππόκαμπο, η οποία σχετίζεται με τη μνήμη και τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Στη συγκεκριμένη έρευνα έλαβαν μέρος 172 άτομα με μέση ηλικία τα 67 έτη, για τα οποία δεν είχαν εντοπιστεί προβλήματα μνήμης. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε οδοντιατρικές εξετάσεις και έκαναν τεστ μνήμης στην αρχή της μελέτης. Αμέσως μετά υποβλήθηκαν σε μαγνητική εγκεφάλου για τη μέτρηση του όγκου του ιππόκαμπου στην αρχή της μελέτης και μετά από τέσσερα χρόνια.
Οι ερευνητές μέτρησαν τον αριθμό των δοντιών των συμμετεχόντων και τους εξέτασαν για ασθένειες των ούλων μετρώντας το βάθος του περιοδοντικού θυλάκου, μια μέτρηση του ιστού των ούλων. Στα υγιή δόντια, το βάθος ανίχνευσης είναι από ένα έως τρία χιλιοστά, το βάθος ανίχνευσης τριών ή τεσσάρων χιλιοστών σημαίνει ήπια περιοδοντίτιδα, ενώ τα πέντε ή έξι χιλιοστά σχετίζονται με σοβαρή νόσο και μεγαλύτερη απώλεια οστού.
Τι διαπίστωσαν οι ερευνητές
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο αριθμός των δοντιών και ο βαθμός σοβαρότητας της ασθένειας των ούλων, συνδέονται με αλλαγές στον αριστερό ιππόκαμπο του εγκεφάλου. Στα άτομα με ήπια περιοδοντίτιδα, η ύπαρξη λιγότερων δοντιών σχετιζόταν με ταχύτερο ρυθμό συρρίκνωσης του εγκεφάλου στον αριστερό ιππόκαμπο. Η αύξηση του ρυθμού συρρίκνωσης του εγκεφάλου λόγω απώλειας ενός δοντιού, ισοδυναμούσε με σχεδόν ένα έτος γήρανσης του εγκεφάλου.
Στις περιπτώσεις της σοβαρής περιοδοντίτιδας, η ύπαρξη περισσότερων δοντιών σχετιζόταν επίσης, με ταχύτερο ρυθμό συρρίκνωσης του εγκεφάλου στην ίδια περιοχή. Η αύξηση της συρρίκνωσης του εγκεφάλου λόγω ενός επιπλέον δοντιού, ισοδυναμούσε με 1,3 χρόνια γήρανσης του εγκεφάλου.
Οι ειδικοί τονίζουν πως τα ευρήματά τους υποδηλώνουν πως τελικά η σοβαρή περιοδοντίτιδα σχετίζεται με την ατροφία του εγκεφάλου. «Ο έλεγχος της εξέλιξης της νόσου μέσω τακτικών οδοντιατρικών ελέγχων είναι ζωτικής σημασίας και τα δόντια με σοβαρή περιοδοντίτιδα μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθούν και να αντικατασταθούν με προσθετικά υλικά», δηλώνει ο συγγραφέας της μελέτης, Σατόσι Γιαμαγκούκι από το Πανεπιστήξμιο Τοχόκου στην Ιαπωνία.
Οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι τα προβλήματα στα ούλα ή η απώλεια δοντιών προκαλούν Αλτσχάιμερ, αλλά μια συσχέτιση των δύο καταστάσεων.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας «Neurology».
