Πιο συγκεκριμένα, τα στοιχεία έδειξαν πως για κάθε 10 παραπάνω εκατοστά στην περιφέρεια της μέσης λόγω έξτρα λίπους αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου λόγω καρκίνου του προστάτη κατά 7%, σύμφωνα με την έρευνα που ανέλυσε στοιχεία για περίπου 2,5 εκατομμύρια άνδρες. Ο αυξημένος κίνδυνος δεν αφορά αποκλειστικά το συσσωρευμένο πάχος στην κοιλιά.
Η ταυτότητα της έρευνας
Η έρευνα υπογράφεται από ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την επιδημιολόγο δρα Ορόρα Πέρεζ-Κορνάγκο του Τμήματος Υγείας του Πληθυσμού του βρετανικού Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Παρά το γεγονός πως πολλοί καρκίνοι του προστάτη αναπτύσσονται αργά και μπορεί τελικά να μην προξενήσουν βλάβη στην υγεία του άνδρα όσο ζει, υπάρχουν και άλλες μορφές που εξελίσσονται με γοργούς ρυθμούς και μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στον θάνατο. Το πάχος, ιδίως το κεντρικό πέριξ της μέσης, αποτελεί παράγοντα κινδύνου για τέτοιο καρκίνο.
Τα στοιχεία ανήκουν σε μετα-ανάλυση που αξιολόγησε δεδομένα από 19 έρευνες. Όλες ήταν προοπτικές μελέτες, δηλαδή οι άνδρες δεν είχαν καρκίνο του προστάτη στην αρχή της έρευνας και στη συνέχεια παρακολουθήθηκαν για πολλά χρόνια, προκειμένου να καταγραφούν τα περιστατικά και οι θάνατοι από τη συγκεκριμένη πάθηση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως κάθε αύξηση του δείκτη μάζας σώματος κατά πέντε μονάδες αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του προστάτη κατά 10%, ενώ μία αύξηση κατά 5% στο συνολικό λίπος του σώματος αυξάνει τον κίνδυνο κατά 3%. Κάθε αύξηση κατά 0,05 στην αναλογία μέσης/γοφών αυξάνει τον κίνδυνο θανατηφόρου καρκίνου του προστάτη κατά 6%, ενώ κάθε αύξηση κατά 10 εκατοστά στην περιφέρεια της μέσης κατά 7%.
Η αιτία που η παχυσαρκία αποτελεί κίνδυνο για τον καρκίνο του προστάτη δεν είναι ακόμα σαφής. Αρκετοί βιολογικοί μηχανισμοί έχουν προταθεί, ενώ ρόλο παίζει, επίσης, ότι στους παχύσαρκους άνδρες είναι πιο δύσκολο να γίνει η αρχική διάγνωση του εν λόγω καρκίνου, με συνέπεια τη συχνά καθυστερημένη έναρξη της θεραπείας.
Η σχετική ανακοίνωση έγινε στο φετινό συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη της Παχυσαρκίας στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας, και η σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «BMC Medicine».
