Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Δημόσιας Υγείας και Επιδημιολογίας Ross Wilki του Πανεπιστημίου Keele ανέλυσαν στοιχεία για περισσότερους από 10.000 ασθενείς ηλικίας άνω των 50 ετών σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας, προκειμένου να δουν κατά πόσο η οστεοαρθρίτιδα συνδέεται με αυξημένη θνησιμότητα.
Με βάση τα συμπεράσματά τους διαπιστώθηκε πως όσοι πάσχουν, έχουν όντως αυξημένη πιθανότητα κατά 11% πιθανότητα πρόωρου θανάτου, σε σχέση με όσους δεν έχουν οστεοαρθρίτιδα. Από την άλλη, η μελέτη βρήκε ότι η σωματική δραστηριότητα, όπως το συχνό περπάτημα, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο. Στο μικροσκόπιο μπήκαν και οι ψυχολογικοί παράγοντες (άγχος, κατάθλιψη) αλλά και άλλοι που σχετίζονται με τις συνήθειες (π.χ κακός ύπνος) που φαίνεται να αυξάνουν τους κινδύνους της οστεοαρθρίτιδας.
Η οστεοαρθρίτιδα δεν θεωρείται άμεσα απειλητική για τη ζωή από τους γιατρούς, αλλά όπως είπε ο Δρ Wilki, «η νέα μελέτη έχει δύο βασικά ευρήματα: Πρώτον ότι η επίπτωση της οστεοαρθρίτιδας είναι ευρεία και εκτείνεται έως τον πρόωρο θάνατο και, δεύτερον ότι υπάρχουν τρόποι για να μειώσει κανείς αυτόν τον κίνδυνο».
Η ανάλυση καταδεικνύει το γεγονός πως οι άνθρωποι που πάσχουν είναι καλό να βγαίνουν και να περπατούν συχνά, κάτι που θα μπορούσε να δράσει προστατευτικά έναντι της υψηλής θνησιμότητας. Τα ευρήματα επίσης καταδεικνύουν ότι η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές και ο μη αναζωογονητικός ύπνος παίζουν ρόλο στην πρόωρη θνησιμότητα των πασχόντων από οστεοαρθρίτιδα, ωστόσο φαίνεται ότι δεν θεωρούνται κλινικά σημαντικοί λόγοι. Περισσότερα στοιχεία θα αναζητηθούν μέσω μελλοντικών ερευνών.
Η σχετική δημοσίευση έγινε στο «Rheumatic and Musculoskeletal Diseases».
