Νέα επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν πως οι υπαίθριες δραστηριότητες, το μασάζ και η σωματική επαφή είναι αποτελεσματικά μέσα αντιμετώπισης των συμπτωμάτων της άνοιας, σε ασθενείς που εμφανίζουν επιθετικότητα και συνεχή ανησυχία.
Τα στοιχεία της καναδικής μελέτης
Μελέτη που εκπονήθηκε από το νοσοκομείο του Τορόντο Saint Michael’s και το Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι, στον Καναδά, και δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Annals of Internal Medicine, έδειξε ότι οι υπαίθριες δραστηριότητες είναι πιο αποτελεσματικές από τη χορήγηση αντιψυχωτικών φαρμάκων για την αντιμετώπιση των ψυχιατρικών συμπτωμάτων που εμφανίζονται στο πλαίσιο της άνοιας.
Ειδικά για τους ασθενείς που εκδήλωναν μια συνεχή υπερδιέγερση, το μασάζ και η θεραπεία μέσω σωματικής επαφής παρουσίασαν εξαιρετικά αποτελέσματα στη συμπεριφορά τους.
«Η άνοια προσβάλλει περίπου 50 εκατ. ανθρώπους παγκοσμίως και περίπου τα τρία τέταρτα από αυτούς που ζουν με τη νόσο βρίσκονται αντιμέτωποι με νευροψυχιατρικά συμπτώματα, όπως άγχος, ανησυχία και επιθετικότητα», τονίζει η Τζένιφερ Βατ, ερευνήτρια του ιδρύματος ερευνών Li Ka Shung, του νοσοκομείου Saint Michael’s.
Για να ολοκληρωθεί η έρευνα μελετήθηκαν 23.143 άτομα με άνοια και αξιολογήθηκαν φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις για την καταπολέμηση της επιθετικότητας και της ανησυχίας. Οι επιστήμονες, εξετάζοντας τους δύο τύπους παρεμβάσεων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα της ασθένειας δεν έχουν κοινή αντιμετώπιση, αλλά εξειδικευμένη για κάθε ασθενή.
Με βάση τις παρατηρήσεις, η γενετίστρια Δρ.Σάρον Στράους, διευθύντρια του προγράμματος «Knowledge Translation» του Saint Michael’s τόνισε πως «η θεραπεία πρέπει να προσαρμόζεται στον κάθε ασθενή και στην εμπειρία του». Σύμφωνα με την ίδια, οι έρευνες του μέλλοντος θα πρέπει να στοχεύσουν στην διερεύνηση της επίδρασης των ατομικών χαρακτηριστικών των ασθενών στην ανταπόκρισή τους στη θεραπεία.
«Η μελέτη μάς δείχνει ότι η διεπιστημονική φροντίδα είναι αποτελεσματική και σύμφωνη προς μια θεραπευτική προσέγγιση, η οποία θέτει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο», σημειώνει η Βατ, ενώ προσθέτει ότι η έρευνα αναδεικνύει το όφελος της υποστήριξης των διεπιστημονικών ομάδων που παρέχουν φροντίδα σε ασθενείς με άνοια, στην κοινότητα ή μέσα στο νοσοκομείο.
Με βάση τα νέα στοιχεία αλλά και παρόμοια προγενέστερα, είναι πια σαφές πως οι ειδικοί που ασχολούνται με όσους πάσχουν από άνοια, καλό είναι να επιμείνουν στην ανάγκη δημιουργίας κοινωνικών συναναστροφών, στην άμεση θεραπεία της έκπτωσης της ακοής –καθώς συνιστά παράγοντα απομόνωσης του ηλικιωμένου–, αλλά και στη ανάπτυξη δημιουργικών ασχολιών όπως τα sudoku, τα σταυρόλεξα, τα παζλ κ.λπ. που ευνοούν τη την όξυνση των διανοητικών ικανοτήτων των ηλικιωμένων.