Έρευνα: Η φροντίδα των εγγονιών και ο εθελοντισμός αποτελούν ανάχωμα στη μοναξιά των μεγάλων ανθρώπων

Η μοναξιά στους μεγάλους ανθρώπους και στους ηλικιωμένους είναι μια πραγματικότητα, η οποία επηρεάζει ποικιλοτρόπως την υγεία τους και την ψυχολογία τους.

Μια μεγάλη διεθνής έρευνα, η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα, απέδειξε πως η φροντίδα των εγγονιών και η εθελοντική εργασία μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα να νιώσει κάποιος μόνος  μετά την ηλικία των 50 ετών, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των ειδικών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Σάμια Αχτέρ-Χαν του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του Βασιλικού Κολλεγίου (King's) του Λονδίνου, πραγματοποίησαν μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση στοιχείων από 28 έρευνες που αφορούσαν συνολικά σχεδόν 192.000 ανθρώπους σε 21 χώρες.

«Η μοναξιά μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν απομονωμένοι και αποσυνδεδεμένοι από τους άλλους, κάτι που μπορεί να έχει ένα ευρύ φάσμα αρνητικών επιπτώσεων στη σωματική και ψυχική υγεία τους. Υπάρχει πιεστική ανάγκη να εντοπίσουμε τους ανθρώπους που είναι πιο ευάλωτοι στο αίσθημα της μοναξιάς και να αναπτύξουμε στοχευμένες λύσεις. Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι η παροχή φροντίδας σε έναν σύντροφο με πολύπλοκα προβλήματα υγείας, ιδίως άνοια ή νόσο Αλτσχάιμερ, σχετίζεται με υψηλότερα επίπεδα μοναξιάς, ενώ από την άλλη η φροντίδα των παιδιών ή ο εθελοντισμός βοηθάνε να μειωθεί η μοναξιά των ηλικιωμένων», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια.

Η έρευνα απέδειξε πως αρκετοί ηλικιωμένοι ένιωθαν πως είχαν ένα νόημα στην καθημερινότητά τους, προσφέροντας τις υπηρεσίες και τον χρόνο τους σε άτομα της οικογένειάς τους ή σε εθελοντική βάση. Η αναγνώριση αυτών των υπηρεσιών από τους άλλους αποτελεί σημαντική παράμετρο ώστε να μη νιώθουν μόνοι τους κα χωρίς σκοπό, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό για θέματα ψυχικής υγείας «Aging and Mental Health» («Caregiving, volunteering, and loneliness in middle-aged and older adults: a systematic review»).

Μοιραστείτε το