Μια νέα μελέτη από την Αυστρία αξιολογεί και μελετά τους τέσσερις τους πιο σημαντικούς παράγοντες που προκαλούν μοναξιά στους ηλικιωμένους: την κακή υγεία τους (43,3%), την έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης και την απομόνωσή τους (27%), ορισμένα νευρωτικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους που ευνοούν τη μοναξιά (10,4%), καθώς επίσης τις αρνητικές συνθήκες και προσωπικές εμπειρίες κατά την παιδική ηλικία (7,5%).Και παλαιότερες μελέτες έχουν αποδείξει και επισημάνει πως η μοναξιά είναι παράγοντας που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για επιδείνωση της σωματικής και ψυχικής υγείας, μεγαλύτερη ανάγκη για ιατρική-νοσοκομειακή φροντίδα και μειωμένο προσδόκιμο ζωής.
Η νέα έρευνα, με επικεφαλής τη Σόφι Γκουθμούλερ του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Βιέννης, ανέλυσε στοιχεία, που προήλθαν από την μεγάλη διεθνή Έρευνα για την Υγεία, τη Γήρανση και τη Συνταξιοδότηση στην Ευρώπη (SHARE), που αφορά άτομα άνω των 50 ετών. Τα βασικά συμπεράσματα είναι τα εξής:
- Η ανάλυση των δεδομένων εντόπισε κάποιους παράγοντες, όπως η ύπαρξη λίγων φίλων στην παιδική ηλικία, η ανυπαρξία αδελφών, οι κακές σχέσεις με τους γονείς, η ανατροφή σε φτωχό νοικοκυριό κ.α, οι οποίοι μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα μοναξιάς, όταν κανείς μεγαλώσει.
- Η πιθανότητα μοναξιάς μετά τα 50 είναι 1,24 φορές μεγαλύτερη για όσους είχαν ελάχιστους ή καθόλου καλούς φίλους στην παιδική ηλικία, 1,34 φορές μεγαλύτερη για όσους είχαν κακή σχέση με τη μητέρα τους ως παιδιά και 1,21 φορές μεγαλύτερη για όσους μεγάλωσαν σε οικογένεια που είχε οικονομικές δυσκολίες.
- Οι ειδικοί διαπίστωσαν επίσης πως η μοναξιά είναι 1,20 φορές πιθανότερη σε όσους έχουν χαρακτηριστικά νευρωτικής προσωπικότητας και λιγότερο πιθανή σε όσους έχουν σε μεγάλο βαθμό άλλα χαρακτηριστικά (ευσυνειδησία, εξωστρέφεια, φιλικότητα, διάθεση για νέες εμπειρίες).
Τα τελικά πορίσματα της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «PLoS One», επιβεβαιώνουν πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν κοινωνικές επαφές και υποστήριξη σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.
