Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Όντρεϊ βαν ντερ Μέερ του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας στο Τροντχάιμ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχολογίας "Frontiers in Psychology", αφού μελέτησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα 12 παιδιών και 12 νέων ενηλίκων. Οι συμμετέχοντες φορούσαν μια ειδική κάσκα με 250 ηλεκτρόδια με ευαίσθητους αισθητήρες, που κατέγραφαν την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου, καθώς έγραφαν επί 45 λεπτά με το χέρι ή πληκτρολογούσαν στον υπολογιστή. Διαπιστώθηκε ότι ο εγκέφαλος τόσο των παιδιών όσο και των νέων ενηλίκων ήταν πολύ πιο δραστήριος στη διάρκεια του γραψίματος με το χέρι από ό,τι κατά την πληκτρολόγηση.
«Η χρήση στυλό ή μολυβιού και χαρτιού δίνει στον εγκέφαλο περισσότερα ερεθίσματα για να διατηρήσει τις μνήμες. Πολλές αισθήσεις ενεργοποιούνται, όταν πιέζει κάποιος την πένα στο χαρτί, βλέποντας τα γράμματα που γράφει και ακούγοντας τον ήχο του γραψίματος. Αυτές οι αισθητηριακές εμπειρίες δημιουργούν επαφές ανάμεσα σε διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου και ανοίγουν τον εγκέφαλο στη μάθηση. Έτσι, μαθαίνουμε και θυμόμαστε καλύτερα», ανέφερε η Βαν ντερ Μέερ, η οποία μελετά το ζήτημα από το 2017.
Η καθηγήτρια τόνισε πως τα παιδιά θα πρέπει να ενθαρρύνονται να σχεδιάζουν και να γράφουν με το χέρι από μικρή ηλικία, ιδίως στο σχολείο, παρά τη σύγχρονη τάση να γίνεται η διαδικασία της εκμάθησης ψηφιακή. Η ισορροπία είναι η λέξη κλειδί για τους εκπαιδευτικούς καθώς, αν και η ψηφιακή μάθηση όντως έχει πολλές θετικές πλευρές, παράλληλα θα πρέπει να προωθείται και το γράψιμο με το χέρι.
«Λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις των τελευταίων αρκετών ετών, διακινδυνεύουμε μία ή περισσότερες γενιές να χάσουν την ικανότητα να γράφουν με το χέρι. Η έρευνα μας και άλλες δείχνουν πως κάτι τέτοιο θα ήταν μια πολύ άτυχη συνέπεια της αυξημένης ψηφιακής δραστηριότητας. Μερικά σχολεία στη Νορβηγία έχουν γίνει πια τελείως ψηφιακά και παραλείπουν πλήρως το γράψιμο με το χέρι. Τα φινλανδικά σχολεία είναι ακόμη πιο ψηφιοποιημένα από ό,τι στη Νορβηγία. Πολύ λίγα πλέον σχολεία περιλαμβάνουν στην εκπαίδευση τους το γράψιμο με το χέρι», τόνισε η Βαν ντερ Μέερ.
Πολλοί εκπαιδευτικοί, τουλάχιστον στις εξελιγμένες σκανδιναβικές χώρες, θεωρούν πως το πληκτρολόγιο δυσκολεύει λιγότερο τα παιδιά, σε σχέση με το γράψιμο με μολύβι, ενώ οι μαθητές υποστηρίζουν πως μπορούν να γράψουν στον υπολογιστή ευκολότερα και πιο ευχάριστα μεγάλα κείμενα και σχολικές εργασίες.
«Η εκμάθηση της γραφής με το χέρι είναι λίγο πιο αργή διαδικασία, είναι όμως σημαντικό για τα παιδιά να περάσουν αυτή την κοπιώδη φάση. Η χρήση πληκτρολογίου συνεπάγεται τη χρήση των ίδιων κινήσεων για κάθε γράμμα, ενώ το γράψιμο με το χέρι προϋποθέτει πιο πολύπλοκες κινήσεις, κάτι σημαντικό για τον εγκέφαλο. Αν δεν δημιουργήσουμε προκλήσεις για τον εγκέφαλο, τότε δεν θα φθάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Και αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις για τις σχολικές επιδόσεις», αντέτεινε η Βαν ντερ Μέερ.
