Τι ακριβώς είναι οι ευρυαγγείες;
Ο όρος ευρυαγγείες (στην διεθνή ορολογία: telangiectasia) χρησιμοποιήθηκε το 1807 από τον Von Graf για να περιγράψει τα επιφανειακά αγγεία του δέρματος που φαίνονται με γυμνό μάτι. Έχουν διάμετρο από 0,1 έως 1mm και πρόκειται για αγγεία που είναι είτε φλεβίδια είτε αρτηρίδια, οπότε και έχουν ανάλογα μπλε ή κόκκινο χρώμα. Είναι πολύ λεπτά αγγεία του δέρματος που για κάποιο λόγο έγιναν ορατά και έντονα. Δύο μηχανισμοί ενοχοποιούνται για την δημιουργία των ευρυαγγειών: η νεοαγγειογέννεση (δηλαδή η δημιουργία νέων αγγείων από αιτίες όπως η υποξία, η φλεγμονή, το τραύμα, τα χημικά) και η διάταση λόγω της αύξησης της πίεσης εντός του αγγείου (που συνήθως αφορά την φλεβική ανεπάρκεια και την εγκυμοσύνη).
Που οφείλεται η εμφάνισή των ευρυαγγειών;
Σε πολλά γενετικά ή κληρονομικά νοσήματα παρατηρούνται ευρυαγγείες π.χ. σύνδρομο Klippel-Trenaunay, Bockenheimer’s Syndrome, Nevus Araneus, νευροαγγειοπάθειες, ποικιλόδερμα. Πέρα από αυτά τα “περίεργα” και σπάνια σύνδρομα οι αιτίες που δημιουργούν ευρυαγγείες είναι κατά κύριο λόγο η κληρονομικότητα και κατά δεύτερο λόγο ορμονικοί παράγοντες (εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση, λήψη ορμονών και αντισυλληπτικών), τοπική χρήση κορτικοστεροειδών, η έκθεση στον ήλιο, τα τραύματα, οι μολύνσεις, η ανεπάρκεια στο επιπολής φλεβικό δίκτυο.
Τι συμπτώματα προξενούν οι ευρυαγγείες;
Οι ευρυαγγείες δεν προκαλούν σοβαρές επιπλοκές όπως για παράδειγμα θρομβώσεις. Μπορεί όμως να προκαλούν σημαντικά συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής όπως τοπικό κνησμό, αίσθημα καύσου, άλγος, ιδιαίτερα στις γυναίκες που είναι στην έμμηνο ρύση. Επίσης μπορεί να προκαλούν τοπικό υποδόριο αιμάτωμα (εκχύμωση) ή και αιμορραγία προς τα έξω αν υπάρξει κάκωση πχ στην διάρκεια ξυρίσματος. Επίσης σε πολλές γυναίκες η παρουσία ευρυαγγειών δυσκολεύει την καθημερινότητά τους από αισθητικής άποψης και δεν μπορούν να ντυθούν όπως θέλουν ή αποφεύγουν τις εμφανίσεις στην παραλία όπου γίνονται αποδέκτες ερωτήσεων ή αρνητικών σχολίων, οπότε δημιουργείται αναπόφευκτα μία ψυχολογική πίεση που επηρεάζει την προσωπική και κοινωνική τους ζωή. Για όλους αυτούς τους λόγους πολλές φορές απαιτείται η διόρθωση των ευρυαγγειών.
Πως αντιμετωπίζονται οι ευρυαγγείες;
Το πρώτο βήμα είναι να επισκεφτεί έναν αγγειοχειρουργό και μέσω του ιατρικού ιστορικού και της κλινικής εξέτασης να τεθεί μία αρχική διάγνωση για τις αιτίες που δημιουργούν τις ευρυαγγείες στην συγκεκριμένη ασθενή.
Το επόμενο βήμα είναι να γίνει ένα λεπτομερές τρίπλεξ φλεβών που θα αναδείξει πιθανή παθολογία του φλεβικού δικτύου που τροφοδοτεί τις ευρυαγγείες. Μετά από αυτά τα δύο βήματα είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις ευρυαγγείες στην συγκεκριμένη ασθενή καταστρώνοντας ένα ιατρικό πλάνο πρόληψης και θεραπείας.
Η θεραπεία των ευρυαγγειών πραγματοποιείται με τρεις διαφορετικές μεθόδους που επιτρέπουν στον καταρτισμένο αγγειοχειρουργό – αγγειολόγο να επιτύχει τον ιδανικό αποτέλεσμα:
Η σκληροθεραπεία : είναι η αρχαιότερη μέθοδος και η πιο αποτελεσματική για μεγαλύτερες ευρυαγγείες και δικτυωτές φλέβες. Με την βοήθεια πολύ λεπτής σύριγγας εγχύεται ειδικό φάρμακο (το σκληρυντικό) που προκαλεί ίνωση στην φλέβα και με αυτό τον τρόπο εξαφανίζεται. Έχει ελάχιστο πόνο αλλά αφήνει σημάδια (μελανιές) για πολλές ημέρες που σε μερικά άτομα μπορεί να παραμείνουν για αρκετό καιρό. Δεν γίνεται καλοκαίρι.
Το λέηζερ : η μεγάλη επανάσταση, γιατί με το λέιζερ μπορούμε να εξαφανίσουμε τις πολύ μικρές ευρυαγγείες που με τη σκληροθεραπεία είναι πολύ δύσκολο να θεραπεύσεις. Έχει πόνο στην εφαρμογή. Αφήνει ερεθισμένο το δέρμα μετά την εφαρμογή για αρκετές ημέρες. Οι κυριότερες επιπλοκές είναι τα εγκαύματα και τα μόνιμα πιθανά σημάδια. Δεν χρησιμοποιείται το καλοκαίρι.
Η θερμοπηξία : είναι η νεότερη μέθοδος και χρησιμοποιεί υψίσυχνο ρεύμα για να προκαλέσει ίνωση στις φλέβες (αποτελεσματική κυρίως στις μικρές ευρυαγγείες).Η εφαρμογή του προξενεί κάποιο και ερεθισμό στο δέρμα αλλά δεν αφήνει μόνιμα σημάδια και μπορεί να χρησιμοποιείται ακόμα και κατά την περίοδο του καλοκαιριού καθώς μετά τη χρήση του δεν απαιτείται από τον ασθενή να φορά κάλτσες συμπίεσης.
