Μια επιστημονική ομάδα από τη Νέα Ζηλανδία μελέτησε τη σχέση του περπατήματος με τα επίπεδα των τριγλυκερίδιων και δημοσίευσε μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα στην ιατρική επιθεώρηση «Journal of Clinical Lipidology». Για τις ανάγκες της έρευνας ζητήθηκε από 36 άτομα να ακολουθήσουν τέσσερα διαφορετικά σενάρια για δύο 24ωρα:
1. παρατεταμένη ακινησία
2. παρατεταμένη ακινησία και ένας 30λεπτος περίπατος στο τέλος της μέρας
3. ακινησία που διακόπτεται από 2 λεπτά μέτριας έντασης περπάτημα ανά μισή ώρα
4. ακινησία που διακόπτεται από 2 λεπτά μέτριας έντασης περπάτημα ανά μισή ώρα και ένας 30λεπτος περίπατος στο τέλος της μέρας
Στη συνέχεια τα επίπεδα των τριγλυκερίδιων όσων συμμετείχαν, μετρήθηκαν για διάστημα πέντε ωρών κατά τη δεύτερη μέρα κάθε σεναρίου. Τα αποτελέσματα απέδειξαν πως τόσο οι σύντομοι περίπατοι όσο και το 30λεπτο περπάτημα είναι παράγοντες που βελτιώνουν τη μεταβολική υγεία, όπως αυτή αξιολογείται βάσει των επιπέδων των τριγλυκεριδίων, του σακχάρου και της ινσουλίνης. Ο συνδυασμός βέβαια των δυο πρακτικών (τα 2 λεπτά με μέτρια ένταση και ο μισάωρος περίπατος) είχε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
«Το παραδοσιακό μισάωρο μέτριας έντασης σωματικής άσκησης είναι σημαντικό, όμως εξίσου σημαντικό είναι να περιορίζεται όσο το δυνατόν περισσότερο ο χρόνος ακινησίας, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με τα τακτικά, σύντομης διάρκειας “ξεσπάσματα” σωματικής άσκησης» τόνισε η επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας, Δρ Μέρεντιθ Πέντι. Αυτή η τακτική, αν υιοθετηθεί από κάποιον για μήνες ή ακόμα καλύτερα μπορεί να αποτελέσει μια πολύ καλή πρακτική για την καλύτερη καρδιομεταβολική υγεία».
