Η ταυτότητα της έρευνας
Στα πλαίσια της έρευνας, αναλύθηκε το αίμα 250 ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας, οι οποίοι ήταν μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων. Συλλέχθηκαν δείγματα μετά τη διάγνωσή τους, αλλά και πέντε ή περισσότερα χρόνια νωρίτερα, όταν κατατάχθηκαν στο στρατό. Επίσης, εξετάστηκαν δείγματα αίματος από 250 υγιείς βετεράνους. Όπως διαπίστωσαν, σε περίπου μία στις δέκα περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας, ο οργανισμός αρχίζει να παράγει ένα χαρακτηριστικό σύνολο αντισωμάτων ενάντια στις δικές του πρωτεΐνες, χρόνια πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Αυτά τα αυτοαντισώματα ενδεχομένως εξηγούν τις ανοσολογικές επιθέσεις στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό που αποτελούν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Συγκεκριμένα, εντοπίστηκε ότι οι ασθενείς με αυτά τα αυτοαντισώματα είχαν αυξημένα επίπεδα νευροϊνιδίων χαμηλού μοριακού βάρους (Nfl), πρωτεϊνικά μόρια που βρίσκονται μέσα στους νευρώνες και απελευθερώνονται, όταν καταστρέφονται οι νευρώνες από τη νόσο.
Στα πλαίσια τη μελέτης οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα αίματος από ασθενείς που συμμετείχαν σε άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου, όπου και πάλι το 10% όσων διαγνώστηκαν με σκλήρυνση κατά πλάκας εμφάνιζαν το ίδιο μοτίβο αυτοαντισωμάτων. Είναι όντως πολλά τα ερωτήματα σχετικά με τη νόσο, τα οποία εντοπίζονται στο ερώτημα «ποιος παράγοντας ενεργοποιεί την ανοσολογική απόκριση σε ορισμένους ασθενείς καθώς και το πώς αναπτύσσεται η νόσος στο υπόλοιπο 90% των ασθενών.
Αυτά τα ευρήματα φανερώνουν στους ερευνητές ότι μπορούν πλέον να έχουν ένα οριστικό σημάδι για την εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας και δημιουργούν ελπίδες ότι τα αυτοαντισώματα θα είναι εφικτό στο μέλλον να ανιχνεύονται με μια απλή εξέταση αίματος, δίνοντας στους ασθενείς περισσότερο χρόνο για τη λήψη θεραπείας.
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Medicine».
