Η μελέτη έδειξε ακόμα πως στις γυναίκες που εκδηλώνουν τελικά τη νόσο, το επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας τείνει να μειώνεται με ταχύτερο ρυθμό την 10ετία πριν από τη διάγνωση. Αυτό πιθανώς οφείλεται στα πρώιμα συμπτώματα της νόσου, εκτιμούν οι ερευνητές.
Ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Alexis Elbaz, διευθυντής Έρευνας στο γαλλικό Εθνικό Ίδρυμα Υγείας & Ιατρικής Έρευνας (INSERM) δήλωσε πως «η φυσική δραστηριότητα είναι ένας φθηνός τρόπος βελτίωσης της υγείας. Η μελέτη μας θέλησε να διερευνήσει εάν μπορεί να σχετισθεί με μειωμένο κίνδυνο αναπτύξεως της νόσου Πάρκινσον, η οποία είναι μία νευροεκφυλιστική, ανίατη ασθένεια».
Η ταυτότητα της μελέτης
Στη μελέτη έλαβαν μέρος 95.354 εθελόντριες, οι περισσότερες εκ των οποίων ήταν δασκάλες. Η μέση ηλικία τους κατά την έναρξη της μελέτης ήταν τα 49 έτη. Καμία δεν έπασχε εκείνη την εποχή από νόσο Πάρκινσον. Η ερευνητική ομάδα τις παρακολούθησε για 3 δεκαετίες και διαπίστωσε πως στη διάρκεια αυτή περίπου 1.074 από αυτές διαγνώσθηκαν με Πάρκινσον.
Στο μεσοδιάστημα, οι εθελόντριες είχαν συμπληρώσει έξι φορές αναλυτικά ερωτηματολόγια για τον τρόπο ζωής και την υγεία τους. Μεταξύ άλλων είχαν αναφέρει:
- Πόσες αποστάσεις έκαναν με τα πόδια
- Πόσους ορόφους ανέβαιναν χωρίς ασανσέρ , σε καθημερινή βάση
- Πόση ώρα/ώρες περνούσαν κάνοντας δουλειές του σπιτιού
- Πόσες ώρες αφιέρωναν σε ήπιας εντάσεως δραστηριότητες όπως η κηπουρική
- Πόσες ώρες έκαναν γυμναστική ή κάποιο σπορ
Αναλόγως με τις απαντήσεις τους, οι ερευνητές τις χώρισαν σε τέσσερις ομάδες (από τις λιγότερο έως τις περισσότερο δραστήριες). Στην ομάδα με τις πιο δραστήριες εθελόντριες καταγράφηκαν 246 περιστατικά νόσου Πάρκινσον. Στην ομάδα με τις λιγότερο δραστήριες καταγράφηκαν 286 περιστατικά.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η καθημερινή φυσική δραστηριότητα σχετίζεται με 25% λιγότερες πιθανότητες αναπτύξεως της νόσου, αφού συνυπολογίστηκαν και άλλοι παράγοντες όπως η ηλικία, το κάπνισμα, η διατροφή κ.α
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση «Neurology».
