Η μελέτη που οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα έχει τη βάση της σε ανάλυση δειγμάτων που είχαν συλλεχθεί στην Ευρώπη στη διάρκεια εκείνης της πανδημίας, η οποία εκτιμάται ότι είχε οδηγήσει στον θάνατο 50 έως 100 εκατομμύρια ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο. Απ’όσα γνωρίζουμε σχετικά με την ισπανική γρίπη, η κορύφωση της μυστηριώδους πανδημίας γρίπης είχε συμβεί το φθινόπωρο του 1918 εν μέσω του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και συνεχίστηκε έως τον χειμώνα του 1919. Πολλά χρόνια αργότερα επιβεβαιώθηκε πως η αιτία αυτής της παγκόσμιας ασθένειας ήταν ένας ιός, ενώ πολύ πιο πρόσφατα η επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για γρίπη Α του υποτύπου Η1Ν1.
Πώς φτάσαμε σε αυτό το συμπέρασμα;
Οι ερευνητές από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με επικεφαλής τους δρες Σεμπαστιέν Καλβινιάκ-Σπένσερ και Θόρστεν Βολφ του Ινστιτούτου Ρόμπερτ Κοχ του Βερολίνου, ξεκίνησαν την έρευνα αναλύοντας 13 σπάνια δείγματα που είχαν ληφθεί από πνεύμονες ανθρώπων, τα οποία είχαν συλλεχθεί μεταξύ 1901-1931 και φυλάσσονταν σε μουσεία στη Γερμανία και στην Αυστρία. Έξι από τα δείγματα προέρχονταν από την περίοδο 1918-19 και από αυτά οι επιστήμονες κατάφεραν να "διαβάσουν" (αλληλουχίσουν) ένα πλήρες γονιδίωμα (από το Μόναχο του 1918) και δύο μερικά γονιδιώματα (από το Βερολίνο του 1918).
Στη συνέχεια έγινε γενετική ανάλυση με δείγματα από σύγχρονα στελέχη της εποχής γρίπης ,τα οποία οδήγησαν στο συμπέρασμα πως η σύγχρονη γρίπη Η1Ν1 έχει τις ρίζες της, κατά πάσα πιθανότητα, από το αρχικό πανδημικό στέλεχος του 1918. Αξίζει να σημειωθεί πως η εκτίμηση αυτή έρχεται σε αντίθεση με την έως τώρα επικρατούσα θεωρία ότι ο εποχικός ιός Η1Ν1 έχει προκύψει μέσω γενετικού ανασυνδυασμού από τμήματα γονιδιωμάτων διαφορετικών ιών.
Η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό «Nature Communications»
