Από τα 45 εκατοστά που ήταν το πλάτος των αεροπορικών θέσεων το 1970, σήμερα ο μέσος όρος έχει περιοριστεί στα 41 εκατοστά ενώ οι διαστάσεις του κενού για τα πόδια έχει μειωθεί από τα 89 στα 78 εκ. Εάν στα παραπάνω δεδομένα συνυπολογισθεί το γεγονός πως ο μέσος άνθρωπος έχει βάρος περίπου 13,5 κιλά επιπλέον σε σχέση με το 1960 μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μικρότερες και στενότερες θέσεις προορίζονται να φιλοξενήσουν βαρύτερους ανθρώπους με ενδεχόμενους κινδύνους για την υγεία τους αλλά και για την ασφάλεια της πτήσης (σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και εγκατάλειψης του αεροσκάφους).
Ο κίνδυνος της θρόμβωσης
Ο κίνδυνος θρόμβωσης ή εμβολής, ως αποτέλεσμα των πολύωρων πτήσεων σε περιορισμένο χώρο, επισημαίνεται από τους ειδικούς, αν και δεν αποτελεί συνηθισμένο γεγονός.
Υπολογίζεται πως, κατά μέσο όρο, ένας επιβάτης στους 6.000 θα υποστεί θρόμβωση /εμβολή έπειτα από μια τέτοιου είδους πτήση, σύμφωνα με στοιχεία από έρευνες της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Πρέπει βέβαια να συνεκτιμηθούν και άλλοι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα θρόμβωσης όπως η μεγάλη ηλικία, οι κιρσοί, η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη, η πλήρης ακινησία κατά την πτήση, κάποια πρόσφατη εγχείριση ή τραύμα κ.α
Σύμφωνα με τον κ. Α. Ματθαίου, Αγγειοχειρουργό «η κύρια αιτία για την θρόμβωση κατά τη διάρκεια πτήσεων μεγάλης διάρκειας είναι η φλεβική στάση στα πόδια. Ασθενείς με κιρσούς διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο. Η χρήση ελαστικών καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης, η σωστή ενυδάτωση και οι συχνές βόλτες στο διάδρομο του αεροσκάφους μειώνουν τη φλεβική στάση και κατά συνέπεια τον κίνδυνο θρόμβωσης» .
