Στην έρευνα συμμετείχαν 187.000 άνδρες και γυναίκες για μια εικοσαετία, κανείς εκ των οποίων δεν είχε δηλώσει πως πάσχει από αρτηριακή πίεση κατά την έναρξη της μελέτης. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως αν κάποιος καταναλώνει συστηματικά - μέρα παρά μέρα πιο συγκεκριμένα - προϊόντα πατάτας, θα δει αναπόφευκτα την αρτηριακή του πίεση να ανεβαίνει.
Αξίζει να σημειωθεί πως η υπέρταση καταγράφηκε στους εθελοντές ανεξάρτητα από τον τρόπο που ήταν μαγειρεμένες οι πατάτες (πουρές, ψητές ή τηγανητές) και δεν ενοχοποιήθηκαν μόνο τα τηγανητά, όπως ίσως περίμενε κανείς, που είναι η πιο ανθυγιεινή μορφή μαγειρέματος.
Η αιτία για αυτήν την αύξηση αποδόθηκε στο άμυλο που περιέχουν οι πατάτες , το δομικό στοιχείο για τον υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. To άμυλο αυξάνει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα και η υπερλυκαιμία αυτή συνδέεται άμεσα με ορισμένες χημικές αλλαγές στον οργανισμό που μπορούν να προκαλέσουν οξειδωτικό στρες και φλεγμονή. Οι παράγοντες αυτοί έχουν άμεση σχέση με τις μεταβολές στην αρτηριακή πίεση.
Δεν είναι όμως μόνο ο γλυκαιμικός δείκτης που ενοχοποιεί την υπερβολική κατανάλωση προϊόντων πατάτας. Τα περιττά κιλά και η αύξηση του σωματικού βάρους που προκαλεί, είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους αλλά και βασικούς παράγοντες εμφάνισης της υπέρτασης.
Τα πορίσματα και οι ενστάσεις
Τα πορίσματα της έρευνας που δημοσιεύθηκε στην έγκυρη επιστημονική έκδοση του British Medical Journal, έδειξαν πως οι γυναίκες και οι άνδρες δεν μοιράζονται τις ίδεις πιθανότητες για υπέρταση, λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης προϊόντων πατάτας. Οι γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό να νοσήσουν σε σχέση με τους άνδρες ισχυρίζονται οι μελετητές.
Άλλοι ερευνητές – εκτός της συγκεκριμένης μελέτης - ισχυρίζονται πως στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης θα πρέπει να συνυπολογισθεί και ο τρόπος που καταναλώνουμε την πατάτα- π.χ. αν συνοδεύεται από βούτυρο ή λάδι, και όχι το ίδιο τα λαχανικό καθ’ αυτό.
Οι ερευνητές πάντως που εκπόνησαν την έρευνα, με επικεφαλής τον Επίκουρο Καθηγητή στο Τμήμα Διατροφής & Επιδημιολογίας, Δρ. Τζων Φόρμαν, εκτιμούν πως τα νέα πορίσματα θα πρέπει να συνεκτιμηθούν μαζί με κάποια παλιότερα (σχετικά με την σχέση αμυλούχων τροφών και υπέρτασης ) ώστε να συνταχθούν νέες κατευθυντήριες οδηγίες διατροφής για τον γενικό πληθυσμό.
