Έχει διαπιστωθεί πως οι αιτίες που μπορεί να πυροδοτήσουν μια δευτεροπαθή αγγειίτιδα είναι ίσως κάποια πιθανή αλλεργία σε φαρμακευτική ουσία, ως συνέπεια κάποιων λοιμώξεων ή ως αποτέλεσμα αυτοάνοσης νόσου. Σε σπανιότερες περιπτώσεις, η δευτεροπαθής αγγειίτιδα μπορεί να αποτελέσει επιπλοκή των νεοπλασιών του αίματος. (π.χ. λευχαιμία). Το παράδοξο είναι πως μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά σε οποιονδήποτε άνθρωπο, ο οποίος μέχρι πρότινος ήταν απόλυτα υγιής.
Σύμφωνα με έρευνες, οι αγγειίτιδες ανάλογα με το μέγεθος των προσβαλομένων αγγείων διακρίνονται σε τρεις βασικές κατηγορίες:
- Αγγειίτιδες μεγάλου μεγέθους αγγείων: αφορούν την αορτή και τους κύριους κλάδους της, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που προσβάλλει και αρτηρίες οποιουδήποτε μεγέθους.
- Αγγειίτιδες μεσαίου μεγέθους αγγείων: αφορούν κυρίως τις σπλαχνικές αρτηρίες και τους κλάδους τους.
- Αγγειίτιδες μικρού μεγέθους αγγείων: αφορούν κυρίως τις μικρές ενδοπαρεγχυματικές αρτηρίες, τα αρτηρίδια, τα τριχοειδή αγγεία και τα φλεβίδια.
Η Αγγειίτιδα μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές επιπτώσεις στην λειτουργία οποιουδήποτε τύπου αγγείων προξενώντας κατά κύριο λόγο:
- Προβλήματα στις αρτηρίες και στη μεταφορά του αίματος από την καρδιά στα όργανα του σώματος και στους ιστούς του σώματος
- Προβλήματα στις φλέβες και στη μεταφορά του αίματος πίσω στην καρδιά.
- Προβλήματα στα τριχοειδή αγγεία μεταξύ των αρτηριών και των φλεβών
Με την εμφάνιση της νόσου, υπάρχει περίπτωση να προκληθούν προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος καθώς και στένωση/απόφραξη των αγγείων. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να παρουσιαστεί εξόγκωμα πάνω σε ένα αγγείο, το οποίο ονομάζεται ανεύρυσμα. Το ανεύρυσμα, ως γνωστόν , είναι επικίνδυνο και απειλητικό ακόμα και για την ζωή του ασθενούς, καθώς μπορεί να υποστεί ρήξη και να προκαλέσει εσωτερική αιμορραγία.
Τα κύρια συμπτώματα της αγγειίτιδας προσιδιάζουν συνήθως με τα βασικά συμπτώματα μιας φλεγμονής, δηλ. κόπωση, εξανθήματα, πυρετός, απώλεια όρεξης, πόνος, αίσθηση δυσφορίας. Οι γιατροί συνήθως καθορίζουν τους τύπους της αγγειίτιδας σύμφωνα με το μέγεθος των αγγείων που προσβάλλονται από τη νόσο. Η βλάβη που μπορεί να προκληθεί εξαρτάται από το σημείο του σώματος που προσβλήθηκε καθώς και πόσο μεγάλη ζημιά έχει προκαλέσει.
Η θεραπεία της αγγειίτιδας αποσκοπεί στον έλεγχο της φλεγμονής με φαρμακευτική αγωγή. Συνήθως η θεραπεία ολοκληρώνεται σε δυο φάσεις, πρώτα διακόπτεται η φλεγμονή και έπειτα γίνεται πρόληψη της υποτροπής (θεραπεία συντήρησης). Τα φάρμακα που θεωρούνται κατάλληλα καθορίζεται από τον τύπο της αγγειίτιδας, από ποια όργανα έχει προσβάλει και πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση. Συνήθως χρησιμοποιούνται κορτικοστεροειδή για τον έλεγχο της φλεγμονής, όπως πρεδνιζόνη ή μεθυλοπρεδνιζολόνη και στην περίπτωση που ο οργανισμός δεν ανταποκρίνεται, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει κυτταροτοξικά ή ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Τα συγκεκριμένα φάρμακα χρησιμοποιούνται καθώς καταφέρνουν να μειώσουν ή και εξαλείψουν την λειτουργία συγκεκριμένων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που θεωρούνται υπεύθυνα για την φλεγμονή.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον ιατρό σας.
