Μια νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση “Frontiers in Psychology” φανερώνει τον τύπο των ανθρώπων που μπορεί να κινδυνεύουν περισσότερο. Αναλυτικότερα, η μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 227 δρομείς, βρήκε ότι η ισχυρότερη σύνδεση με τον εθισμό στην άσκηση, αφορά τους ανθρώπους που τρέχουν για να απομακρύνουν τις αρνητικές τους σκέψεις. Στον αντίποδα, οι άνθρωποι που τρέχουν για να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους είχαν λιγότερες πιθανότητες να εθιστούν.
Και στις δυο περιπτώσεις το τρέξιμο είναι ένας τρόπος διαφυγής από την πραγματικότητ, ωστόσο το πώς αντιμετωπίζει κανείς αυτή την πραγματικότητα είναι ένας κομβικός παράγοντας για την εκδήλωση εθιστικών συμπεριφορών.
Ο επικεφαλής της μελέτης Δρ. Frode Stenseng, από το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας, είπε: «Οι άνθρωποι που δεν αντέχουν να μην τρέχουν προκειμένου να ξεφύγουν από τα προβλήματά τους, θα διαπιστώσουν ότι τους κάνει κακό. Αν χρησιμοποιούν το τρέξιμο ως μέσο για να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα, θα χάσουν τον έλεγχο, θα εθιστούν ακόμη περισσότερο και μπορεί να φτάσουν ακόμη και στην κατάθλιψη».
Τρέξιμο για να ξεφύγουμε τελικά από τον εαυτό μας;
Η μελέτη εξέτασε την ευημερία, τα συμπτώματα εθισμού στην άσκηση και τη στάση διαφυγής από την πραγματικότητα, αναφορικά με το τζόκινγκ. Για τους σκοπούς της έρευνας σχεδιάστηκε ένα ερωτηματολόγιο που δόθηκε στους συμμετέχοντες, προκειμένου να αξιολογηθεί η στάση τους απέναντι στο τρέξιμο με βάση τον βαθμό που συμφωνούσαν με 11 δηλώσεις για το πώς ένιωθαν όταν έτρεχαν. Τα συμπεράσματα έδειξαν τα εξής:
• Όσοι συμφωνούσαν περισσότερο με δηλώσεις όπως «Θέλω να ξεφύγω από τον εαυτό μου» και «Αποφεύγω όσα δεν θέλω να σκέφτομαι» χρησιμοποιούσαν αρνητικά το τρέξιμο.
• Όσοι το χρησιμοποιούσαν θετικά, συμφώνησαν περισσότερο με δηλώσεις όπως «Είμαι γεμάτος με θετική ενέργεια που μεταφέρεται σε άλλους τομείς της ζωής μου».
Oι ειδικοί τόνισαν πως και οι δυο συμπεριφορές αφορούν σε έναν βαθμό τον εθισμό στην άσκηση και πως αποτελούν εν μέρει, σημάδια μιας ανθυγιεινής εμμονής με το τρέξιμο. Αυτό κρίθηκε με βάση το πόσο συμφωνούσαν με δηλώσεις όπως «Δεν μπορώ να μειώσω τη διάρκεια της άσκησης» και «Προτιμώ να ασκούμαι παρά να περνάω χρόνο με την οικογένεια ή τους φίλους μου».
