Η συσκευή, που βασίζεται σε έναν ειδικό αλγόριθμο, διπλασίασε - σε σχέση με τη συνήθη θεραπεία- το χρονικό διάστημα που το σάκχαρο των ασθενών παραμένει εντός των επιθυμητών ορίων, ενώ μείωσε αντίστοιχα στο μισό τον χρόνο που οι ασθενείς εμφανίζουν υψηλά επίπεδα σακχάρου (γλυκόζης).
Σήμερα, περίπου 415 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εκτιμάται ότι ζουν με διαβήτη τύπου 2 και τα στατιστικά είναι ήδη δυσοίωνα για το μέλλον.
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα πρόβλημα υγείας με παγκόσμιες διαστάσεις
Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 2 τα επίπεδα της γλυκόζης ή σακχάρου στο αίμα αυξάνονται υπερβολικά. Υπό κανονικές συνθήκες, τα επίπεδα ελέγχονται από την ορμόνη ινσουλίνη, της οποίας όμως η παραγωγή έχει διαταραχθεί στους διαβητικούς, με συνέπεια η γλυκόζη να αυξάνεται εκτός των φυσιολογικών ορίων. Με το πέρασμα των ετών, αυτή η δυσλειτουργία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας στην καρδιά, στα νεφρά, στα μάτια κ.α
Το τεχνητό πάγκρεας μελετάται ως μια λύση για τη ρύθμιση της ινσουλίνης, το οποίο συνδυάζει μια αντλία ινσουλίνης με μια ειδική εφαρμογή με αλγόριθμο, ο οποίος υπολογίζει κάθε φορά πόση ινσουλίνη πρέπει να χορηγηθεί αυτόματα από τη συσκευή, προκειμένου να βρεθεί το σάκχαρο εντός των φυσιολογικών επιπέδων.
Έως σήμερα η συσκευή αυτή είχε δοκιμαστεί σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 και μόνο σε ασθενείς με σοβαρό διαβήτη τύπου 2 που χρειάζονται αιμοκάθαρση. Για πρώτη φορά τώρα δοκιμάστηκε σε έναν ευρύτερο πληθυσμό ασθενών με διαβήτη τύπου 2 χωρίς ανάγκη αιμοκάθαρσης.
Η επιτυχής δοκιμή και η αισιοδοξία των ειδικών
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Μεταβολικής Επιστήμης Wellcome-MRC του Cambridge δοκίμασαν το τεχνητό πάγκρεας σε 26 ασθενείς που χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: η μία δοκίμασε τη συσκευή επί δύο μήνες και μετά έκανε τη συνήθη θεραπεία, ενώ η δεύτερη (ομάδα ελέγχου) έκανε πρώτα τη συνήθη θεραπεία και στη συνέχεια χρησιμοποίησε το τεχνητό πάγκρεας για δύο μήνες.
Διαπιστώθηκε ότι κατά μέσο όρο οι ασθενείς με το τεχνητό πάγκρεας βρίσκονταν το 66% του χρόνου εντός του επιπέδου-στόχου για τη γλυκόζη τους, έναντι μόνο 32% της ομάδας ελέγχου. Επίσης τα μέλη της δεύτερης ομάδας είχαν υψηλά επίπεδα σακχάρου το 67% του χρόνου έναντι 33% της ομάδας του τεχνητού παγκρέατος.
Ακόμη η χρήση της συσκευής μείωσε τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (στο 7,3% έναντι 8,7% της ομάδας ελέγχου). Όσο μεγαλύτερο είναι το επίπεδο της τελευταίας, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για έναν διαβητικό να εμφανίσει επιπλοκές. Θετικό είναι επίσης το γεγονός πως κανένας χρήστης του τεχνητού παγκρέατος δεν εμφάνισε υπογλυκαιμία, μια κατάσταση πολύ συνηθισμένη στους διαβητικούς.
"Πολλοί άνθρωποι με διαβήτη τύπου 2 πασχίζουν να ελέγξουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους, χρησιμοποιώντας τις διαθέσιμες σήμερα θεραπείες, όπως τις ενέσεις ινσουλίνης. Το τεχνητό πάγκρεας μπορεί να αποτελέσει μια ασφαλή και αποτελεσματική λύση που θα τους βοηθήσει. Η τεχνολογία είναι απλή στη χρήση και μπορεί να εφαρμοστεί με ασφάλεια στο σπίτι", δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Σαρλότ Μπουτόν.
Και οι συμμετέχοντες στην κλινική δοκιμή δήλωσαν πολύ ικανοποιημένοι από τη διαδικασία καθώς απαλλάχθηκαν από την ανάγκη για συνεχή μέτρηση του σακχάρου, για ενέσεις ινσουλίνης, τρύπημα του δακτύλου κ.α.
Η σχετική δημοσίευση έγινε στο ιατρικό περιοδικό "Nature Medicine".
